Δοχείο ομοιόμορφο – περιεχόμενο ανομοιογενές

Κρατάει τη κάμερα και γυρίζει μέσα στο σπίτι φωνάζοντας το όνομα του άντρα της τον οποίο τελικά βρίσκει στο ντους. Εκείνος βγάζει απορημένος το κεφάλι από την κουρτίνα του μπάνιου την ώρα που η κοπέλα τον ρωτάει με έντονο ύφος να της εξηγήσει τι ήταν αυτό που έκανε στο ψυγείο. Αυτός χαμογελάει και λέει “τίποτα απλά συγύρισα λίγο!”

“Θα μου το πληρώσεις !” του φωνάζει η κοπέλα, προσθέτοντας “…αυτό θα το δημοσιεύσω στο YouTube και θα σε κάνω ρεζίλι!”. Φεύγει εκνευρισμένη ενώ εκείνος συνεχίζει το μπάνιο του τραγουδώντας. Στην επόμενη σκηνή εκείνη κάθεται με τη κάμερα μπροστά στο ανοικτό ψυγείο δείχνοντας σε όλους τα κατορθώματα του αγαπημένου της. Όλες οι κόκκινες σάλτσες (τύπου κέτσαπ) που υπήρχαν στο ψυγείο μπήκαν σε ένα μεγάλο πλαστικό μπουκαλάκι με μια χειρόγραφη ετικέτα απέξω “Η σάλτσα των ονείρων μου!” και όλες οι κίτρινες σάλτσες (τύπου μουστάρδας) μπήκαν σε ένα άλλο  μπουκαλάκι παρόμοιο με το πρώτο στο οποίο η ετικέτα απ’ έξω έγραφε “ Η σάλτσα που ποθώ!”

Όλες εκείνες οι σάλτσες όμως μέσα στο ίδιο πλέον μπουκάλι δεν ήταν καθόλου οι ίδιες. Προηγουμένως στο ψυγείο υπήρχε μουστάρδα βιολογική, μουστάρδα Ντιζιόν και ένα μικρό μπουκαλάκι με μουστάρδα Μπορντώ. Αμερικάνικη λευκή μουστάρδα για κρέας στα κάρβουνα, μια με μέτρια και μια με καυτερή γεύση καθώς και μουστάρδα με ολόκληρους σπόρους. Κλασσική αντρική νοοτροπία θα σκεφτεί κάποιος και δεν έχει άδικο. Ομολογώ πως η ιδέα δεν μου φαίνεται και τόσο άσχημη. Εκείνο που κάνει όμως εντύπωση είναι η ικανότητα του δοχείου να ομαδοποιεί ανόμοια πράγματα μεταξύ τους κάτω από ένα καινούργιο όνομα μια καινούργια ταυτότητα. Κάτι τέτοιο φυσικά συνέβαινε και προηγουμένως, πριν την ευφάνταστη ιδέα του συζύγου να συμπτύξει τις σάλτσες. Αν παίρναμε μόνο μια από τις πολλές κέτσαπ του καινούργιο χαρμανιού θα ανακαλύπταμε ότι κι εκείνη μέσα στη συσκευασία της ομαδοποιούσε κάποια άλλα ανόμοια πράγματα. Νερό, ντοματοπολτό διπλής συμπύκνωσης, ζάχαρη, αναπλήρωμα ξιδιού από αλκοόλη, αλάτι, ίνες εσπεριδοειδών, εκχύλισμα μαγιάς, συμπυκνωμένο χυμό λεμονιού, καμιά δεκαριά μπαχαρικά και στερεά συστατικά από χυμό τομάτας.  Αυτά αποτελούσαν το περιεχόμενο της προηγούμενης συσκευασίας.

Το δοχείο, σε αντίθεση με το περιεχόμενο, παρουσιάζεται πάντα ομοιογενές και ομοιόμορφο, ικανό να “ενώσει” ανόμοια πράγματα κάτω από τον μανδύα του. Ανόμοια πράγματα ως προς τη μορφή, τη λειτουργικότητα αλλά και το χρόνο. Είναι γι΄αυτό το λόγο που συχνά πολλές γενιές ζουν στον ίδιο χώρο και ενώνονται κάτω από τον ομοιόμορφο μανδύα του δοχείου-σπίτι. Ίσως στο παράδειγμα αυτό η ομαδοποίηση των διαφορετικών γενιών να γίνεται περισσότερο μέσα από το δοχείο της έννοιας οικογένεια. Πράγματι, οι λέξεις είναι το καλύτερο παράδειγμα δοχείου που ομαδοποιεί στους κόλπους του ανόμοια πράγματα. Η λέξη χώρος είναι το μεγαλύτερο δοχείο που υπάρχει. Τόσο μεγάλο ώστε μέσα του να χωρούν άπειροι χρόνοι.